ZeszytyPoetyckie.pl
  • WYDARZENIA
  • DEBIUTY
  • KRYTYKA
  • POEZJA
  • START
Bartosz Suwiński - prezentacja

 

Motto:

Ptak powrócił w swoje gniazdo,

Zwinął skrzydła utrudzone;

Chmurna losów moich gwiazdo,

Gdzież mnie wiedziesz, w którą stronę?

 

Teofil Lenartowicz

 

 

 

Pochówek

 

 

Tak o zmarłym powiedzieć: zimny jak kamień ze

snu wyjęty, odjęty z wieka pełnego od pokarmu, tak

sączy się smutek na sztywne usta choć i to nie grzech,

 

że stoją gotowi do pieśni, radzi na ostatni pocałunek jakby

kosztowali po raz pierwszy ciasto dziękczynne z twardymi

rodzynkami a kruche jeszcze rano wystawione za drzwi

 

i zastygłe na zakalec. Machający szpadelkiem grabarz

przepłukuje usta, bierze potężny łyk i strąca tyle piasku

ile trzeba żeby wyrosły kwiaty jak się widzi droga panienko.

 

 

 

Jak malowany

 

 

Śmierć uwiła sobie we mnie

gniazdo: z puchu i kwilenia

 

ściele posłanie z którego

wypadło ostatnie pisklę.

 

 

 

Pacierze w Ivry

 

 

Żeby śmierć wypadła ze mnie jak

z kieszeni pomięty plan miasta

 

z którego zagięć czytam drogę

zanim neony zgasną przed zmrużeniem

 

oczu niech ciemne uliczki wypełnią się

drobiazgami bez których dzień nie będzie sobą

 

ty to wiesz i nie karz nas swoją

mądrością bez której niegodzien

 

tak dzień po dniu wychodzę na szaro.

 

 

 

Przypowieści ku przestrodze

 

 

Młodzieniec upada pod naporem

języka, gruchocze sobie kości

rachowane na głos przez stojącą

o kilka kroków w oddali matkę

i dźwiga się i daje słowo

by wyjść na swoje

 

ale potyka się, upada raz drugi

jeszcze boleśniej przekręcając

co chciał powiedzieć zanim

został ze śmiercią jak z białą laską

i poszedł po omacku, dalej, przed siebie

trącając innych, mówiąc o tym,

 

że innej drogi nie ma, by zostać prawdą,

nie być podobno sobie, nikomu, niczym.

 

 

 

Didki

 

 

Cień jest w nas

a nie na zewnątrz.

Słowo zamyka w sobie

co głośne w człowieku:

 

cisze wspartą na samej sobie

i nagą otulinę kości

pogrzebanych blisko siebie,

od biedy ściszoną prośbę:

 

„oj, horkaja dola mnie

i didkom moim”.

 

 

Wiersze pochodzą z książki „Odpust” (Zeszyty Poetyckie 2013),

posłowie: Sławomir Kuźnicki.

Książka do nabycia: tutaj.

 

 

Bartosz Suwiński

 

Ur. 1985 w Kępnie, poeta, krytyk literacki, redaktor w „Stronach”, doktorant filologii polskiej na Uniwersytecie Opolskim. Przygotowuje dysertację o poezji Krystyny Miłobędzkiej. Poezję, prozę, szkice krytyczne i artykuły naukowe publikował m.in. w „Kresach”, „Frazie”, „Toposie”, „Polonistyce”, „Odrze”, „Ricie Baum”, „Pograniczach”, „Red”, „Śląsku”, „Wyspie”, „Arkadii”, „Tyglu Kultury”, „Migotaniach” i tomach pokonferencyjnych.


Opublikował „Sehir” (Nowa Ruda 2010), „Bliki” (Warszawa 2013). Mieszka w Opolu.

 
Copyright 2023 | ZeszytyPoetyckie.pl | Redakcja | Mapa serwisu | Regulamin

Akceptuję

Ten serwis wykorzystuje pliki cookies

Serwis wykorzystuje pliki cookies m.in. w celu poprawienia jej dostępności, personalizacji, obsługi kont użytkowników czy aby zbierać dane, dotyczące ruchu na stronie. Każdy może sam decydować o tym czy dopuszcza pliki cookies, ustawiając odpowiednio swoją przeglądarkę.

Więcej informacji znajdziesz w Polityce Prywatności i Regulaminie.

Twoja prywatność jest dla nas ważna

Właściciel serwisu gromadzi i przetwarza dane o użytkownikach (w tym dane osobowe) w celu realizacji usług za pośrednictwem serwisu. Dane są przetwarzane zgodnie z prawem i z zachowaniem zasad bezpieczeństwa. Przetwarzanie części danych może być powierzone innym partnerom.


Przetwarzanie danych

Polityka Prywatności

Zmień ustawienia ciasteczek

Bezpieczeństwo w Internecie