jeden ze sposobów na wydanie się

                                                prof. p. ś.

nie ma już tej studni spod której wypełzł wąż,

jak każdy – zazwyczaj znienacka.

nie znam nikogo z twoich znajomych

których powinienem się bać

– a tam się dzieje,

każde z nas ma swoje tajemnice

to zbyt osobiste abym mógł pani opowiedzieć

zbyt feralne lub za bardzo budzi nadzieję

może powinienem wyjść z pokoju

może poprzestać na wyrażaniu emocji sposobem

z pensjonarskich pamiętniczków bądź z wpisów

na przypadkowo odnalezionych blogach

mówisz: greku mój, bierz tamburyn i graj (tu śmiech).

nie znam go.

zdjęcia: dziewuszki w białych kitlach

i harcerki - w podkolanówkach o strukturze grubych

pończoch, wszystkie psy i koty z dzieciństwa, kanarek

(panie piotrze, pan się ogarnie i spróbuje wydać)

kukorzewo, 15 kwietnia 2011 roku

wyobrażenia idioty

odrywam wszystkie odcinam od całości

niebieska kołdra w modraszki i sny – te najprostsze:

popiół dyskretnie strzepywany z ran

kukorzewo, 26 grudnia 2010 roku

kiedy widzisz ja

moja dewiza to bezczelność

uświadomiły mi

wszystkie moje kochanki

kukorzewo, w marcu 2011 roku

Wiersze pochodzą z książki „Wariat” (motyw na okładce i obrazy wewnątrz tomu: Katarzyna Zygadlewicz,

posłowie: Karol Samsel)