Arkadiusz Aulich - prezentacja |
Osobliwy
I
Wreszcie dostąpiłem zaszczytu katharsis
Arystoteles opisał go w periodykach rozweselającym atramentem
Wybucham kpiącą czkawką tracąc pamięć (absolutną?) aż po noc nieprzespaną i dzień wymazany z życiorysu
II
Wreszcie dostąpiłem zaszczytu bycia poetą przeklętym
Wojaczek opisał to w periodykach atramentem rozweselającym
Wybuchając kpiącą czkawką tracę pamięć (absolutną?) aż po noc nieprzespaną i dzień z życiorysu wymazany
III
Wreszcie dostąpiłem zaszczytu apostazji
Proboszcz opisał mnie w periodykach atramentem rozweselającym
Wybucham kpiącą czkawką tracę pamięć (absolutną?) w nieprzespaną noc aż po dzień wymazany z życiorysu
* * *
Poezja leży na ulicy wystarczy tylko umiejętnie się po nią schylić natknąć się ewentualnie potknąć
Siódma pieczęć
Grałem w szachy z Bogiem przed Śmiercią
Już wtedy wyczuwałem ironię losu
Chodzę i o życie pytam Rafałowi Wojaczkowi
Chodzę i pytam gdzie jest moje życie: W czyim domu dorasta? Przy której kobiecie wzrasta? W jakiej uliczce mnie zaskoczy? W jakim miejscu uprzejmie przywita? W którym barze wypije ze mną bruderszaft? W którym gabinecie odnowy się upiększa? W którym lodowcu hibernacji poddane? W której galaktyce spala swój czas? Na którym padole rozłożone? Na której gałęzi rozpościera skrzydła? Na dnie której rzeki odbija się od dna? Na której bieżni łapie drugi oddech? W której części nieba czasu nie liczy? W którym kręgu piekła czas nalicza? W którym grobie się przewraca?
Przy grobie znanego poety
Prowadziłem z nim rozmowę nie wydobywając z siebie słowa
Próbowałem dostrzec coś ponad stan rzeczywisty
I nagle czas się zatrzymał ogarnął mnie niepokój
Pustkę wypełniłem rozmową z grabarzem wyraźny stał się błękit nieba a grunt jakoś mało stabilny
Ta historia nie ma początku ani końca
To było jakieś kilka scen erotyczno-rodzajowych temu
Jej ciało pociągało mnie do obrzydzenia a była nieprzeciętnie obdarzona urokiem węża
Wiła się w gorącej pościeli gdy ja z trudem przelewałem te słowa na papier jedząc jabłko
Arkadiusz Aulich (ur. 1979 w Kutnie) - z wykształcenia technik weterynarii i animator kultury, poeta, dramatopisarz, malarz abstrakcjonista, członek Stowarzyszenia Pisarzy Polskich w Poznaniu. Był bohaterem cyklu poetyckiego - ,,Krótka piłka” oraz cyklu ,,Poczta Poetycka” w Polskim Radiu Koszalin. Posiada w dorobku cztery tomy wierszy: Dom czystych myśli (Kraków 2018), Odmienne stany świadomości (Wrocław 2019), Skądinąd (Łódź 2021), Za siebie (Poznań 2023). Publikuje lub publikował w antologiach oraz czasopismach literackich: ,,Ośrodek Postów Twórczych”, ,,POETARIAT”, ,,Kutnowskie Zeszyty Regionalne”, „Szuflada”, „Wydawnictwo j”, „Eprawda”, „Helikopter”, „Obszary Przepisane”, „Epea”, „Czas Literatury”, „ Afront”, ,,Post Scriptum”, ,,Suburbia”, ,,Odra”.
Fotofrafia poety - Tomasz Wojciechowski |