vanish song                       

krew pod poduszką – sprząta już od rana –

nawet wilgoć w książkach kiełki snów w ubraniach

pleśń zalega jak błoto paruje i plami

zmywasz się tak szybko – wyżerasz

nie ranisz

***

                                                            dla Augustyna Barana

poezja kiedyś się kończy i wtedy zaczyna się proza

– ziemia podziemny parking i skarbonka na słowa

a gdy rozbijesz skarbonkę uczysz się jak niemowa

nie trzeba słów by rozmawiać

– potrzeba słów by się schować

igloo, wersja bez klimatyzacji

arktyczny lód topnieje w rekordowym tempie

i niedługo będziemy rybami o spalonych oczach

i niedługo będziemy rybami o spalonych oczach

które szorują o brzeg rzygają perłami

które szorują o brzeg rzygają perłami

i duszą się w wodorostach jak w kochanki włosach

arktyczny lód topnieje w rekordowym tempie

– a kostki lodu w tobie

dźwięczą tak przepięknie –