Jedna z najważniejszych argentyńskich poetek z czasów modernizmu, Alfonsina Storni, urodziła się 29 maja 1892 w Sala Capriasca w Szwajcarii.

Opublikowała:

1916 La inquietud del rosal

1918 El dulce daño

1919 Irremediablemente

1920 Languidez

1925 Ocre

1926 Poemas de amor

1927 El amo del mundo: comedia en tres actos - sztuka

1932 Dos farsas pirotécnicas - sztuka

1934 Mundo de siete pozos

1938 Mascarilla y trébol

Poetka zmarła 25 października 1938 koło Mar del Plata, w Argentynie. Wiersze na język polski tłumaczyła m.in. Irena Kuran-Bogucka.

Alfonsina Storni w przekładzie Ireny Kuran-Boguckiej

Czas bezpłodności (1938)

A najpierw cyfry ujrzały Kobietę,
i na jej łonie złożyły puzderko:
stamtąd trysnęła owa rzeka krwawa,
co świat obiega spiralą okrężną.

Znaków przedziwnych nieczytelne pismo
cieniem pokryło rzeczny brzeg, a Księżyc,
złowieszczo pośród nich zarysowany,
wyznaczał czasy przypływów tajemnych.

To on był twórcą wezbranych powodzi
i lodowatych losów, co widnieją
na ciepłych twarzach o wzroku strwożonym.

Aż raz jej łono porzuciła rzeka.
a żyzna wyspa, kwitnąca dla mężczyzn,
została pusta; i wicher się zerwał.

Polecamy artykuł córki tłumaczki, Ewy Marii Slaskiej o Alfonsinie Storni:

http://ewamaria2013texts.wordpress.com/2013/10/27/poesia-poezja-poetry-poesie-alfonsina-storni/