20 października w sali reprezentacyjnej Biblioteki Publicznej Miasta Gniezna przy ulicy Staszica wykład dla uczniów I Liceum Ogólnokształcącego wygłosił prof. Piotr Śliwiński. Tematem była polska literatura współczesna. Wykładowca wraz z młodzieżą starał się znaleźć odpowiedź na pytanie, czy literatura ostatnich dwudziestu lat przyniosła arcydzieła.

   Profesor Piotr Śliwiński jest pracownikiem Instytutu Filologii Polskiej Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu, badaczem polskiej poezji współczesnej oraz autorem wielu artykułów i książek krytycznoliterackich (m. in. „Przygody z wolnością”, „Uwagi o poezji współczesnej”, „Świat na Brudno”, „Szkice o poezji i krytyce”). Od 2006 r. przewodniczący jury Nagrody Literackiej Gdynia.
   Podczas  spotkania z licealistami prof. Śliwiński próbował znaleźć odpowiedź na pytanie, czy możemy mówić o arcydziele w odniesieniu do polskiej literatury ostatnich dwudziestu lat. Od młodych ludzi chciał się dowiedzieć, jakie współczesne książki uznają za arcydzieła.

   – Czy możliwe jest współczesne arcydzieło? – pytał prof. Śliwiński, by od razu odpowiedzieć: – Oczywiście, że jest możliwe. Rzecz o randze arcydzieła może narodzić się kiedy chce. Tylko czy możliwe jest rozpoznanie w utworze współczesnym arcydzieła? Czy nie jest tak, że aby mówić o arcydziele powinniśmy mieć po swojej stronie czas, pewien okres, który upłynął i posłużył temu, by wartość dzieła mogła się ugruntować. Co mogłoby być wyznacznikiem arcydzieła?
   Mówił on m.in. o tym dlaczego trudno jest znaleźć we współczesnej literaturze arcydzieła. Jedną z przyczyn tego stanu rzeczy jest swoisty chaos, niejasne kryteria oceny dzieła, czy rozmycie gatunków literackich. – Zamiast określonych zdefiniowanych wyraźnie wartości, mamy do czynienia z niejasną kategorią osobowości twórczej, oryginalności, z trudnym do zdefiniowania pojęciem nowatorstwa, awangardy. Rozsypują nam się gatunki literackie – mówił prof. Śliwiński. Jego zdaniem współczesną literaturę najtrafniej opisuje pojęcie sylwy literackiej, co oznacza wymieszanie gatunków, zmienność poetyki.
   Na zakończenie wykładu przedstawił on licealistom kilka dzieł, które jego zdaniem można byłoby uznać za arcydzieła. Wskazał przy tym m.in. na twórczość Tadeusza Różewicza, Czesława Miłosza, czy Marcina Świetlickiego.

(Materiały opublikowano za zgodą redakcji InformacjiLokalnych.pl)