Poprzez wiersze Ciemnołońskiego mówi człowiek zurbanizowany, skolonizowany przez miasto, mechanicznie mu podporządkowany. A ono, zawieszone nad otchłanią, jawi się na tych stronicach jako sen-półsen, jako stan eskalującej nieprzytomności, wzbierającej maligny („koma kontra amok”). (…) Tomik zwycięsko wytrzymuje porównanie z debiutancką książką tegoż autora („Przebicia”, Warszawa 2005). Lepiej skonstruowany niż debiut i to na wszystkich liczących się w odbiorze poziomach...

Całość recenzji w „Charakter pisma”

Piotr Wiktor Lorkowski (ur. 1968) – krytyk literacki, poeta, tłumacz, recenzent, w latach 1994 – 2002redaktor dwumiesięcznika artystycznego Topos. Tłumaczył między innymi utwory Johanna Wolfganga Goethego i Rainera Marii Rilkego. W 1996 został stypendystą Fundacji Boscha, a w 1999 i 2000 stypendystą DAAD. Mieszka w Sopocie, redaguje literacki serwis internetowy poetica. Wiersze, recenzje i eseje publikował w czasopismach krajowych (m.in. Zeszyty Literackie, Nowy Nurt, Studium,Pracownia, Twórczość, Odra) i zagranicznych (Ko, Vrabac, Haiku Novine).

Przekłady

Wiersze Reinera Kunzego

Ślady stóp wiatru: haiku z Niemiec, Austrii i Szwajcarii, Kraków 1996 (antologia)

Johann Wolfgang Goethe, Epigramy weneckie = Venezianische Epigramme, Kraków 1999

Rainer Maria Rilke, Pieśń o miłości i śmierci chorążego Krzysztofa Rilkego, Kraków 2001

Georg Christoph Lichtenberg, Gryzmolnik czyli 101 refleksji wybranych, Kraków 2003 (zbiór aforyzmów)

Za: wikipedia.pl

Wywiad z Krzysztofem Ciemnołońskim dla „Zeszytów Poetyckich”