Jakub Sajkowski: „Wyjście w ciemno” Roberta Rutkowskiego to wyzwanie dla czytelnika i idealna książka dla recenzenta. Czytelnik niczego nie może być pewnym, będzie brodził trochę po omacku, a mimo to, gdy zechce przyjąć rolę recenzenta, cisnąć mu się będą na usta, jeśli nie odpowiedzi, to chociażby szereg pytań.

Miło nam powiadomić, że nakładem Instytutu Mikołowskiego ukazała się właśnie debiutancka książka krytycznoliteracka „Płynne przejścia” autorstwa Marcina Orlińskiego, redaktora „Zeszytów Poetyckich”. M. Orliński: „Dlaczego „Płynne przejścia”? Kiedy zaczynałem pracę nad niniejszą książką, miałem marzenie, jakie recenzenci i eseiści miewają chyba często – nazwać wszystko od nowa. Czyż nie byłoby bowiem wspaniale ogłosić istnienie jakiejś nowej szkoły albo nurtu we współczesnej poezji polskiej? Czyż sugerowana przez Ockhama wstrzemięźliwość nie jest główną przyczyną marazmu i nudy w świecie ducha? Im bardziej jednak brnąłem w podziały, tym bardziej poezja mi się wymykała. W obliczu jej bezczelnej niezawisłości doszedłem do wniosku, że lepiej dokonać upłynnienia sztywnych konstrukcji. Z części pomysłów zrezygnowałem. Inne – zaczęły stopniowo nakładać się i przenikać. W ten oto sposób porzuciłem konwencjonalną systematykę na rzecz czegoś w rodzaju klasyfikacji otwartej”.