Damian Muszyński |
***
/wrzesień, 2013/
Środowe objawy Dory
/październik, 2013/
Odwyk
Śniadanie: parówkowa na zimno, ucięta po skosie, elegancko. Co dzisiaj czujesz? Strach, nadzieję, niepewność… Masz listę uczuć, przeczytaj, przemyśl, powiedz.
A jak wyjdziesz? To co? Jadł będę wtedy mniej, bo skąd wezmę. I nie umyję się codziennie. Dobrze tutaj mam. No, zobacz. A że gadają? Terapia poznawczo – behawioralna.
Drzwi są przesuwane, bez klamek. Szafka, łóżko, jak w szpitalu. Tylko obchód jest raz w tygodniu, bo lekarz udawany.
***
***
chciałbym słyszeć siebie wyraźniej przynajmniej w weekend albo na pogrzebie ojca zyskać przewagę nad głośną lodówką radosnym ćwierkaniem ptaków fałszującym organistą samym sobą – żeby nie kłamać u psychoterapeuty
poezja-nie-poezja pisanie niewprawne uspokaja docierają delikatne nuty jakby się coś łączyło łatwiej poza tumultem na skraju wiadomości z ostatniej chwili i kot to czuje bo gładzi wibrysy pomrukując
***
lubię wracać w miejsca znane, ciepłe pierwsze dotykane, w delikatność bioder kielich uchylony
oddechem wyrównać drżące tętnice, bogactwem grzechu rozszerzone źrenice - ciemno-zielone
twój uścisk moje wahanie, adoracja objęć zapominanie to czy fizjologia elegia miłosna
lubię wracać w miejsca znane, ukochane
Damian Muszyński - ur. 1976, poeta, pedagog mediów, medioznawca, nauczyciel akademicki. W latach 2000-2011 pracownik naukowo-dydaktyczny w Uniwersytecie Gdańskim. Obecnie wykładowca w Wyższej Szkole Komunikacji Społecznej. Członek Association of Internet Researchers i Polskiego Towarzystwa Pedagogicznego. Debiutował tomem wierszy "Mózg elektronowy 2.0" (2012). Mieszka i pracuje w Gdańsku. |