Pułka

 
Lekko jak papieros za uszkiem, buszkiem

w łóżko - czy to smakiem

jej ramion wchodziła w ciebie czułość

pajęczej sierści i zwyrodnienie? Który całował 

chorą dziewczynę, wyśpiewa hymn pierwszy.

Który pocałował chorą dziewczynę?

W zębach szabelka. Lekko jak poduszka,

czekam, aż wyprują córkę i wszystkie zabawki.

Hymn pierwszy

Ten strach - pajączek 

za uszkiem, którego niechcący połknę, imiona byłych dziewcząt 

wypowiadając, jak wojnę

patrzy na mnie z rogu pokoju, tka sieć.

Patrzy na muchę w mojej dłoni, tka sierść.

Ten strach, który noszę w kieszeni 

lekko jak kamień - jak drugie danie w taniej restauracji 

(za które ktoś inny zapłaci)

patrzy na mnie okiem kamienia, tka głód.

Patrzy na moje gardło (jak w rzekę), tka sierść.

I ten strach - pajączek w brzuszku

już zawsze będzie tkał we mnie 

czułość, jak chorobę miękkich kolan 

i siniaków na ramionach tej, o której nie zapomnę,

której własne imię wypowiem, jak wojnę.

Dawid Mateusz (ur. 1986 w Wadowicach) - pisze wiersze. Studiował Dziennikarstwo i Komunikację Społeczną na Uniwersytecie Jagiellońskim. Publikował m.in w Odrze, Dworcu Wschodnim i w Internecie. Mieszka w Krakowie i Stanisławiu pod Wadowicami.