Haiku...?

W drodze do źródła

spisujemy w piasku ślady

Żeby je zmył tok

/Dla J. Rajlicha/

Znaleziony rękopis

Nie chodź tą drogą i mnie nie wspominaj

nie kłam Nie mogę ci dać słowa

Czas jak czarna woda przecieka przez palce

kiedy rwie mięso mięso krew

nawet w tym się mylisz: ja nie umiem śpiewać

istnieją jednak polany którym chciałem wierzyć

wymyślona odległość jest większa niż ta napisana

tajemnica większa od klistorysu

Kochanie

związany z tobą ale

ciało duszy gliny ...

kości archeologom

pierścionki dla złodziei

Temat renesansowy

białe i złotawo-żółte

babie lato Jeszcze

lato?

w zegarze słonecznym biegnie

czas

goniony przez cieniowany cień

twarze bożków wiatr

przesiewa się przez mur przedziera

kamień a za nim zamurowany

mrok

przez piaszczystą świeżynę skrobią się ślady

może przyjdą może już odeszli

Na końcu pójdziesz sam

Na końcu pójdziesz sam

tak niepodobny w obcych wspomnieniach

zamurowany w babilońskiej wieży

i twoja żona jedna z ciał

bliższych nieco niż ta reszta

gdzie byłeś tak długo dlaczego i z kim?

tym czasem pada deszcz na drzewo

pestka już pęka będzie róść -

tymczasem glina pada na drewno

napisałbym skrzynię lecz będzie to wiersz

ale tylko mój wyłącznie mój

mylić musisz się sam

Samotność w Sudetach

Ciężar, który nie udźwignie oddech

przez przetak drzew przesiane

niebo. Struna powietrza przed burzą

wypadają włosy igliwie, cisza brzmi –

kruszy się. Fundament

odbity w glinie, wyraźnie

wszystkie porasta bolszewik

Weis Gott wo alte sind

Żydowski cmentarz

/w Dolnych Kounicach/

Chmury wino kukurydza

krzak dzikiej róży: pamięć ostrożna

bliższa obłokom nieznacznie, przynajmniej nazwanym słowem:

szubienica

drogi przeorane chwastami

i gorzki zapach kobiety ziemi

wystygła krew szuka w kamieniu

oczekiwane niebo popękane mury

Widokówka ze stołu

Ktoś stuka w moje okno

i jest to deszcz ten dziób gołębia

ktoś stuka i stuka w moje okno

zamknięte zamglone

i szare pióra opadają na próżno

coś można coś innego powinno

a szare pióra opadają daremnie

albo na wiwat? jak samobójca

(z czeskiego przełożył Wilhelm Przeczek)