Wildstein z nagrodą im. Mackiewicza |
Bronisław Wildstein został tegorocznym laureatem nagrody literackiej im. Józefa Mackiewicza za książkę "Dolina nicości". Nagrodę wręczono w środę w warszawskim Domu Literatury. "Dolina nicości" to książka o historii Polski ostatnich lat, która daje się czytać jako "powieść z kluczem" - jej bohaterowie dają się zidentyfikować jako znane i wpływowe osobistości polskiego życia politycznego. Oczywiście nie do końca można ich rozpoznać, ale kreślone przez Wildsteina syntetyczne portrety biograficzne są możliwe do rozszyfrowania. Akcja "Doliny nicości" rozgrywa się na styku mediów biznesu i polityki. Powieściowa Polska to kraj rządzony przez byłych agentów SB, transformacja ustrojowa lat 90. to z góry zaplanowana mistyfikacja w celu obrony interesów PRL-owskiej klasy rządzącej. Niektóre postaci książki są łatwe do rozszyfrowania - Michał Bogatyrowicz ma cechy Adama Michnika, Mieczysław Pasikonik, redaktor pisma nowej lewicy może być utożsamiany ze Sławomirem Sierakowskim, naczelny powieściowego tygodnika "W Ryj" wykazuje duże podobieństwo do Jerzego Urbana. "Chciałem opowiedzieć o współczesnej Polsce, ale nie tylko. Uważam, wbrew naszemu przekonaniu o własnej wyjątkowości, że Polska jest soczewką, w której widać problemy całej cywilizacji. W tym sensie 'Dolina nicości' ma wymiar uniwersalny" - mówił Wildstein. "Dolina nicości" opublikowana przez wydawnictwo M to dziewiąta książka Bronisława Wildsteina. Za pierwszą, opublikowaną jeszcze w drugim obiegu powieść "Jak woda", autor dostał Nagrodę Kościelskich. Potem ukazały się powieści "Brat" i "Mistrz", tomy opowiadań "Przypisy do Plutarcha" i "Przyszłość z ograniczoną odpowiedzialnością" oraz dwa tomy esejów: "Dekomunizacja, której nie było" i "Drugi dzień PRL-u". Jury nagrody im. Mackiewicza przyznało w tym roku cztery wyróżnienia. Otrzymali je: Michał Wojciechowski za "Moralną wyższość wolnej gospodarki", Sławomir Cenckiewicz za "Sprawę Lecha Wałęsy", Grzegorz Eberhard za "Pisarza dla dorosłych" (monografię patrona nagrody Józefa Mackiewicza" oraz Krzysztof Koehler za tom wierszy "Porwanie Europy". Nagroda im. Józefa Mackiewicza została ustanowiona w 2000 roku. Przyznawana jest dziełom ze względu na ich walory literackie oraz tematykę - ważną kulturowo, społecznie lub politycznie. Do konkursu zgłaszane są zarówno utwory literackie, jak i publicystyczne. Patron nagrody Józef Mackiewicz, brat Stanisława Cata-Mackiewicza, był autorem książek łączących fabułę z dokumentem takich jak "Droga donikąd" (1955), "Nie trzeba głośno mówić" (1969), "Lewa wolna"(1965). W 1943 roku za zgodą Niemców i za wiedzą władz AK, Mackiewicz, uczestniczył w ekshumacji grobów jeńców polskich w Katyniu, co opisał w relacji "Zbrodnia w lesie katyńskim" (1944). Od 1945 roku mieszkał na emigracji - w Londynie, potem w Monachium. Pisarz zmarł w 1985 roku. Tradycyjnie nagroda im. Józefa Mackiewicza wręczana jest 11 listopada. Zwycięzca otrzymuje medal z podobizną patrona i cytatem z jego książki "Tylko prawda jest ciekawa" oraz nagrodę pieniężną (7 tys. dolarów). W poprzednich latach laureatami nagrody byli m.in. Ewa i Władysław Siemaszkowie - autorzy pracy "Ludobójstwo dokonane przez nacjonalistów ukraińskich na ludności polskiej Wołynia 1939-1945", Marek Chodakiewicz za "Ejszyszki", Wojciech Albiński za "Kalahari", Eustachy Rylski za "Człowieka w cieniu", Tadeusz Isakowicz-Zalewski za książkę "Księża wobec bezpieki na przykładzie archidiecezji krakowskie" oraz Jarosław Marek Rymkiewicz za "Wieszanie". |