Postaci Kazimierza Grochmalskiego starszej generacji przypominać nie trzeba – twórca Teatru Maya, koncepcji twórczej i scenicznej, która w okresie PRL-u była eksportową wizytówką polskiego teatru offowego, innowacyjnego. Europejska krytyka Grochmalskiego stawiała obok Kantora i Grotowskiego. Grochmalski w swojej najnowszej książce bardziej niż Poetę przypomina średniowiecznego Mistrza, człowieka w najwyższym stopniu wtajemniczonego w arkana sztuk wyzwolonych, który jako jeden z nielicznych ma dostęp do zakazanych ksiąg oraz pism, by sporządzić z nich autorskie odpisy i notatki. Ale ta postawa także stanowi swego rodzaju grę, autoironię, sarkazm w kontrze do bycia polihistorem, który za pomocą często ułomnego wobec dynamicznej rzeczywistości języka musi opisać „niewyrażalne”, nad którym od wieków pochylali się inni poeci i poetki.

Książka „Uwagi do chwili” Mateusza Melanowskiego (Zeszyty Poetyckie 2017), oprócz rankingu „Dwutygodnika”, znalazła się także w omówieniu najważniejszych książek poetyckich miesięcznika krytycznoliterackiego „Mały Format”, autorstwa Jakuba Skurtysa.