Wszystkiego jestem głodny, prócz sycącego mnie                                                            

głodu.

To on mi ten wiersz pisze i nie chce być

uśpioną ciszą.

Żegnaj, jakbyś się witał,

i witaj, jakbyś się żegnał.

Zamieszkuję kraj                                                

gdzie prawdę wykreślono

ze słownika

Nasze potwory miały nasze twarze,                                                                                               

choć gdy się zbliżały nakładaliśmy im maski

naszych ojców i matek, naszych dzieci,

chomików, manekinów sklepowych, prezydentów,

piosenkarzy, zakonnic i skrzatów z wielkiego lasu.