Pół jest niewątpliwie najodważniejszym tomikiem wierszy Marcina Sendeckiego. W świetle tej pozycji poprzednie zbiory poety, Z wysokości. Wiersze z lat 1985-90 (1992) czy Opisy przyrody (2002) zdają się stanowić jedynie przygotowanie do stworzenia tytułu rozrachunkowego, definitywnie kwestionującego ideę odniesień przedmiotowych w języku i negatywnego wobec wszelkich retoryk substancjalizujących znakowy charakter obrazu świata.
|
Więcej…
|
Usta Vivien Leigh, debiut poetycki Pauliny Korzeniewskiej jest summą trzech dekalogów. Trzydzieści wierszy o wchodzeniu w kobiecość, kontemplowaniu znaków na ciele lub szukaniu trzeciej strony. Gender Korzeniewskiej, tożsamość języka i uwodzenie, naznaczanie płci stanowią główną motorykę tej poezji, są próbą wyjścia ze świata mitów, ugładzonych konwenansów. Podmiot liryczny tych wierszy mówi trzema osobnymi dykcjami, trzema okresami dorastania.
|
Więcej…
|
|
Modrzewiowe korony są poematem tellurycznym. Motywy ziemi, lasu, podstawy, żywiołu są jednymi z najważniejszych wprowadzeń do skomplikowanej symboliki książki.
|
Więcej…
|
Antologistki przeciwstawiają konsekwentnie 41 solistek, poetek-indywidualistek „dyskursowi poezji męskiej”. Po jednej stronie 41 odrębnych głosów, po drugiej pojedyncza figura. Tam artystyczna populacja – tu zimna alegoria. Czy poza realnością krytyki feministycznej istnieje naprawdę coś takiego jak „poezja męska”? Być może istnieje tylko „poezja mężczyzn”? Może warto przygotować – paralelnie – książkę pod tytułem Soliści. Antologia poezji mężczyzn (1989-2009).
|
Więcej…
|
|
|
<< Początek < Poprzednia 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 Następna > Ostatnie >>
|
Strona 13 z 25 |