„Muzyka środka” Marcina Świetlickiego nie jest najlepszym tomem poezji wokalisty Świetlików, ale z drugiej strony jest tomem nieodzownym w jego literackiej biografii. Tomem wydanym dla oficyny A5 Marcin Świetlicki jakby powraca do wysokiej poetyckiej formy i tematów zakrojonych na nieco większą skalę, niż to miało w „Czynnym do odwołania” i „Nieczynnym”, w których poeta dawał rady jedynie popkulturze i czyhającej zewsząd nicości, nijakości, tandetności.

Upsss. Poemat „Gdzie koniec tęczy nie dotyka ziemi” to już wirtuozeria językowa na wyższym poziomie ocierająca się o niezrozumiałość. Czytelnik w obliczu tego poematu jest bezradny.